Vervoeging van schreeuwen
Onbepaalde wijs (infinitief): schreeuwen
Nederlands
Duits
Onvoltooid tegenwoordige tijd
- hij/zij/het schreeuwt
- zij schreeuwen
Präsens Indikativ
- er/sie/es blökt
- sie blöken
Onvoltooid verleden tijd
- hij/zij/het schreeuwde
- zij schreeuwden
Präteritum Indikativ
- er/sie/es blökte
- sie blökten
Voltooid tegenwoordige tijd
- hij/zij/het heeft geschreeuwd
- zij hebben geschreeuwd
Perfekt Indikativ
- er/sie/es hat geblökt
- sie haben geblökt
Voltooid verleden tijd
- hij/zij/het had geschreeuwd
- zij hadden geschreeuwd
Plusquamperfekt Indikativ
- er/sie/es hatte geblökt
- sie hatten geblökt
Toekomende tijd I
- hij/zij/het zal schreeuwen
- zij zullen schreeuwen
Futur I Indikativ
- er/sie/es wird blöken
- sie werden blöken
Toekomende tijd II
- hij/zij/het zal geschreeuwd hebben
- zij zullen geschreeuwd hebben
Futur II Indikativ
- er/sie/es wird geblökt haben
- sie werden geblökt haben
Conditionalis I
- hij/zij/het zou schreeuwen
- zij zouden schreeuwen
Futur I Konjunktiv II
- er/sie/es würde blöken
- sie würden blöken
Conditionalis II
- hij/zij/het zou hebben geschreeuwd
- zij zouden hebben geschreeuwd
Futur II Konjunktiv II
- er/sie/es würde geblökt haben
- sie würden geblökt haben