Betekenis van:
courting

courting
Zelfstandig naamwoord
  • omgang tussen verliefden
  • a man's courting of a woman; seeking the affections of a woman (usually with the hope of marriage)

Synoniemen

Hyperoniemen

Hyponiemen

courting
Zelfstandig naamwoord
  • van dieren
  • a man's courting of a woman; seeking the affections of a woman (usually with the hope of marriage)

Synoniemen

Hyperoniemen

Hyponiemen

Werkwoord

courting
een vervoeging van court

Voorbeeldzinnen

  1. He began courting her in earnest when he found out that she had another suitor.