Betekenis van:
beu

beu
Bijvoeglijk naamwoord
  • ''alleen predicatief met oorzakelijk voorwerp'': ''iets ~ zijn'': niet langer iets onaangenaams door de vingers willen zien
"Hij was die vervelende houding meer dan beu."
beu
Bijvoeglijk naamwoord
  • beu, moe
"iets beu zijn"

Synoniemen


Voorbeeldzinnen

  1. Ik ben het beu om naar haar gezaag te luisteren.
  2. Als je je privéleven beu bent, raad ik je aan om je bij Facebook in te schrijven. Het is de beste manier om er van af te geraken.