Betekenis van:
bevrediging

bevrediging (de ~)
Zelfstandig naamwoord
  • het bevredigen; tevredenheid
"bevrediging in iets vinden"
"seksuele bevrediging"

Synoniemen

Hyperoniemen

bevrediging
Zelfstandig naamwoord
  • de beantwoording aan een sterk verlangen
"De maaltijd was een ware bevrediging."

Voorbeeldzinnen

  1. Ruwvoer is een belangrijk onderdeel van het voedsel van sommige diersoorten en dient ook ter bevrediging van bepaalde ethologische behoeften.
  2. In deze conflictsituatie dient de bevrediging van de fysiologische en ethologische basisbehoeften van de dieren (bewegingsvrijheid, sociale contacten, zinvolle activiteit, toegang tot voedsel en water) niet ingrijpender en niet langer te worden beperkt dan strikt noodzakelijk is.
  3. De Commissie meent dat de alternatieven voor het verzorgen van (ten minste een deel) van de voorgenomen opleiding, door een beroep te doen op lokale publieke overheidsinstellingen, niet naar bevrediging zijn verkend.
  4. Krachtens Richtlijn 86/609/EEG dienen de lidstaten ervoor te zorgen dat proefdieren een passende verzorging en huisvesting krijgen en dat restricties die de bevrediging van de fysiologische en ethologische behoeften van deze dieren in de weg staan, tot het absolute minimum worden beperkt.
  5. Volgens artikel 3 van Verordening (EG) nr. 2494/95 moet het GICP gebaseerd zijn op de prijzen van goederen en diensten die in het economisch gebied van de lidstaat gekocht kunnen worden voor de rechtstreekse bevrediging van de behoeften en wensen van de consumenten.