Betekenis van:
contigu
contigu
Bijvoeglijk naamwoord
- een op een vaste relatie berustende onderlinge samenhang. Het een maakt bijvoorbeeld volledig deel uit van het ander, zoals in de relatie "persoon - lichaamsdeel". Dergelijke verbanden vormen in de beeldspraak de basis voor metonymieën
contigu
Bijvoeglijk naamwoord
- het verschijnsel dat als een bepaalde "mentale inhoud" in het verleden vrijwel meteen werd gevolgd door een andere, op een later tijdstip de tweede inhoud meteen ook zal volgen als de eerste inhoud weer verschijnt
contigu
Bijvoeglijk naamwoord
- aaneengrenzing, belending, tijdruimtelijke nabuurschap
contigu
Bijvoeglijk naamwoord
- aanraking, aanpaling van grensscheidingen, of de gemeenschappelijke grenzen van twee verschillende ruimten
contigu
Bijvoeglijk naamwoord
- belendend