Betekenis van:
detoneren

detoneren
Werkwoord
  • tot ontploffing brengen
"Een vonk ten gevolge van een statische ontlading detoneerde het explosieve mengsel."
detoneren
Werkwoord
  • het plotseling veranderen van de tonaliteit van een muziekstuk zonder dat er enig verband wordt aangebracht in de gebruikte akkoorden vóór en na de overgang
"Wanneer een stuk detoneert, kan dat een bijzonder opvallend moment opleveren; bij herhaling ervan kan het stuk echter erg banaal gaan klinken."

Voorbeeldzinnen

  1. Meststoffen op basis van ammoniumnitraat moeten daarom aan bepaalde voorschriften voldoen als zij op de markt gebracht worden, om te voorkomen dat zij onbedoeld detoneren.
  2. Stoffen in vaste, vloeibare of gasvorm of mengsels van stoffen die moeten detoneren als primaire, aanjaag of hoofdlading in koppen, bij sloopwerkzaamheden of bij andere toepassingen.
  3. Uitrusting, speciaal ontworpen voor het hanteren, besturen, in werking stellen, éénmalig toedienen van energie, lanceren, leggen, vegen, ontsteken, misleiden, storen, detoneren of opsporen van in ML4.a) bedoelde voorwerpen.
  4. speciaal ontworpen voor het hanteren, besturen, in werking stellen, eenmalig toedienen van energie, lanceren, leggen, vegen, ontsteken, misleiden, storen, detoneren, onderbreken, verwijderen of opsporen van een of meer van de volgende goederen:
  5. "Springstoffen" (1): stoffen in vaste, vloeibare of gasvorm of mengsels van stoffen die moeten detoneren als primaire, aanjaag- of hoofdlading in koppen, bij sloopwerkzaamheden of bij andere toepassingen. "Stabilisatietijd" (‹settling time›) (3): de tijd die nodig is om binnen een halve bit van de uitgangseindwaarde te komen bij het schakelen tussen twee willekeurige niveaus van de omzetter.