Betekenis van:
schroeien
schroeien
Werkwoord
- de oppervlakte een beetje verbranden
"Zij liet het ijzer te lang op het tere weefsel en schroeide zo een erfstuk van haar grootmoeder."
schroeien
Werkwoord
- door blootstelling aan intense hitte of straling oppervlakkig bruin worden
"Dit prachtige stukje kant is helaas tijdens het strijken enigszins geschroeid."
Werkwoord
Voorbeeldzinnen
- in het geval van varkens, het broeien, het ontharen, het afschrapen en het schroeien;
- Deze kachels mogen niet zijn voorzien van een verwarmingselement dat kleding, gordijnen of dergelijke stoffen kan doen schroeien of in brand doen geraken door de door het element geleverde hitte.