Betekenis van:
strijdig

strijdig
Bijvoeglijk naamwoord
  • onverenigbaar
"strijdige belangen/gevoelens"
"strijdig zijn met iets"
strijdig
Bijvoeglijk naamwoord
  • contradictorisch; tegengesteld

Synoniemen

Hyperoniemen


Voorbeeldzinnen

  1. Ten derde zou terugvordering strijdig zijn met het evenredigheidsbeginsel.
  2. Amendementen komen te vervallen als zij strijdig zijn met een eerdere stemming.
  3. België benadrukt dat het tarief als zodanig niet strijdig is met de communautaire richtsnoeren.
  4. Daarnaast stellen ze dat een dergelijke beschikking strijdig is met het evenredigheidsbeginsel.
  5. Hieruit volgt dat de betrokken steun strijdig is met de basisbeginselen van het Gemeenschapsrecht.
  6. Terugvordering is in het onderhavige geval niet strijdig met enig beginsel.
  7. Een uitvoervergunning wordt geweigerd indien de verlening ervan strijdig is met onder andere:
  8. Een dergelijke argumentatie zou strijdig zijn met artikel 295 van het EG-Verdrag.
  9. wanneer het werkelijke doel van de vennootschap ongeoorloofd is of strijdig met de openbare orde;
  10. De door de Belgische regering voorgestelde interpretatie is strijdig met de letter van de overeenkomst.
  11. bijzondere maatregelen, mits deze niet strijdig zijn met de verplichtingen uit hoofde van de GATT.
  12. de erkenning kennelijk strijdig is met de openbare orde van de aangezochte lidstaat.
  13. In haar besluit tot inleiding van de procedure heeft de Commissie deze ontbindende voorwaarden als strijdig met het Gemeenschapsrecht aangemerkt.
  14. ofwel aantonen dat de registratie van de voorgestelde naam strijdig is met artikel 3, leden 2, 3 en 4;
  15. Bij het oorspronkelijke onderzoek bleek dat de maatregelen niet strijdig waren met het belang van de Gemeenschap.