Betekenis van:
verwondering

verwondering
Zelfstandig naamwoord
  • de mate van verwonderd zijn
"Zijn verwondering was erg groot toen hij het eindresultaat zag."
verwondering (de ~)
Zelfstandig naamwoord
  • verwondering
"tot mijn (grote) verwondering"
"zijn verwondering te kennen geven"

Synoniemen

Hyperoniemen


Voorbeeldzinnen

  1. In reactie op de beslissing van de bank om de obligaties niet te kopen, werd de KorAm Bank door een ambtenaar van de dienst Financieel toezicht toegesproken in bewoordingen die verwondering wekken voor een overheid die geen bemoeienis heeft met kredietverleningsbesluiten.