Betekenis van:
wandaad

wandaad
Zelfstandig naamwoord
  • een misdaad, een slechte of gruwelijke handeling
"Wie dieren pijn doet voor zijn plezier begaat een wandaad."
wandaad (de ~ | meervoud wandaden)
Zelfstandig naamwoord
  • afgrijselijke daad
"een wandaad plegen/begaan"
"de wandaden van de Nazi's"

Synoniemen

Hyperoniemen

Hyponiemen


Voorbeeldzinnen

  1. De moordenaar bekende zijn wandaad.