Vervoeging van incumbir
Onbepaalde wijs (infinitief): incumbir
Spaans
Duits
Indicativo presente
- él/ella incumbe
Präsens Indikativ
- er/sie/es geht an
Indefinido
- él/ella incumbió
Präteritum Indikativ
- er/sie/es ging an
Pretérito perfecto compuesto
- él/ella ha incumbido
Perfekt Indikativ
- er/sie/es hat angegangen
Pluscuamperfecto
- él/ella había incumbido
Plusquamperfekt Indikativ
- er/sie/es hatte angegangen
Futuro I
- él/ella incumbirá
Futur I Indikativ
- er/sie/es wird angehen
Futuro perfecto
- él/ella habrá incumbido
Futur II Indikativ
- er/sie/es wird angegangen haben
Condicional
- él/ella incumbiría
Futur I Konjunktiv II
- er/sie/es würde angehen
Condicional perfecto
- él/ella habría incumbido
Futur II Konjunktiv II
- er/sie/es würde angegangen haben
Subjuntivo
- él/ella incumba
Präsens Konjunktiv I
- er/sie/es gehe an
Imperfecto del subjuntivo
- él/ella incumbiera
Präteritum Konjunktiv II
- er/sie/es ginge an
Pluscuamperfecto de subjuntivo
- él/ella hubiera incumbido
Plusquamperfekt Konjunktiv II
- er/sie/es hätte angegangen
Perfecto de subjuntivo
- él/ella haya incumbido
Perfekt Konjunktiv I
- er/sie/es habe angegangen