Vervoeging van klingen

Duits

Frans

Präsens Indikativ

  • er/sie/es klingt
  • sie klingen

Présent

  • il/elle sonne
  • ils/elles sonnent

Präteritum Indikativ

  • er/sie/es klang
  • sie klangen

Indicatif imparfait

  • il/elle sonnait
  • ils/elles sonnaient

Perfekt Indikativ

  • er/sie/es hat geklungen
  • sie haben geklungen

Indicatif passé composé

  • il/elle a sonné
  • ils/elles ont sonné

Plusquamperfekt Indikativ

  • er/sie/es hatte geklungen
  • sie hatten geklungen

Indicatif plus-que-parfait

  • il/elle avait sonné
  • ils/elles avaient sonné

Futur I Indikativ

  • er/sie/es wird klingen
  • sie werden klingen

Indicatif futur

  • il/elle sonnera
  • ils/elles sonneront

Futur II Indikativ

  • er/sie/es wird geklungen haben
  • sie werden geklungen haben

Indicatif futur antérieur

  • il/elle aura sonné
  • ils/elles auront sonné

Futur I Konjunktiv II

  • er/sie/es würde klingen
  • sie würden klingen

Conditionnel présent

  • il/elle sonnerait
  • ils/elles sonneraient

Futur II Konjunktiv II

  • er/sie/es würde geklungen haben
  • sie würden geklungen haben

Conditionnel passé (1ère forme)

  • il/elle aurait sonné
  • ils/elles auraient sonné

Präsens Konjunktiv I

  • er/sie/es klinge
  • sie klingen

Subjonctif présent

  • il/elle sonne
  • ils/elles sonnent

Präteritum Konjunktiv II

  • er/sie/es klänge
  • sie klängen

Subjonctif imparfait

  • il/elle sonnât
  • ils/elles sonnassent

Plusquamperfekt Konjunktiv II

  • er/sie/es hätte geklungen
  • sie hätten geklungen

Subjonctif plus-que-parfait

  • il/elle eût sonné
  • ils/elles eussent sonné