Betekenis van:
inarticulate

inarticulate
Bijvoeglijk naamwoord
  • niet verstaanbaar
  • without or deprived of the use of speech or words
"inarticulate beasts"
"remained stupidly inarticulate and saying something noncommittal"

Synoniemen

Hyperoniemen

inarticulate
Bijvoeglijk naamwoord
  • met een of meer onvolkomenheden; gebrekkig
  • without or deprived of the use of speech or words
"inarticulate beasts"
"remained stupidly inarticulate and saying something noncommittal"

Synoniemen

inarticulate
Bijvoeglijk naamwoord
  • ongearticuleerd
  • without or deprived of the use of speech or words
"inarticulate beasts"
"remained stupidly inarticulate and saying something noncommittal"

Synoniemen

Hyperoniemen


Voorbeeldzinnen

  1. Tom is inarticulate.