Betekenis van:
baanbrekend
baanbrekend
Bijvoeglijk naamwoord
- nieuwe wegen openend, innoverend
"De wetenschappers deden baanbrekend werk met het DNA van muizen."
baanbrekend
Bijvoeglijk naamwoord
- revolutionair; een grens overgaand; opzienbarend
"baanbrekende ideeën/studies/onderhandelingen"
"baanbrekend werk"
Synoniemen
Voorbeeldzinnen
- In haar mededeling van 1 juni 2005: „i2010 — Een Europese informatiemaatschappij voor groei en werkgelegenheid” heeft de Commissie voorgesteld een baanbrekend initiatief te lanceren met betrekking tot de zorg van mensen in een vergrijzende samenleving.