Betekenis van:
blamage

blamage (de ~ | meervoud blamages)
Zelfstandig naamwoord
  • toestand van vernedering
"een blamage zijn voor [iets/iemand]"

Synoniemen

Hyperoniemen

blamage
Zelfstandig naamwoord
  • een afgang veroorzaakt door eigen falen
"De actie werd een complete blamage."
blamage
Zelfstandig naamwoord
  • een afgang veroorzaakt door eigen falen
"De actie werd een complete blamage."