Betekenis van:
krommen
krommen
Werkwoord
- ''zich ~'' bochtig zijn
"De weg kromde zich langs de steile bergkust."
kromme (de ~ | meervoud krommen)
Zelfstandig naamwoord
- gebogen lijn
"een vlakke kromme"
Hyperoniemen
Voorbeeldzinnen
- een opeenvolging van tangentiële krommen met een boogstraal die toeneemt van minimaal 12,7 mm tot minimaal 250 mm aan de verticale as van de spoorstaafkop.
- De zichtbaarheid van het lichtdoorlatende gedeelte, ook van velden die niet verlicht lijken vanuit de betrokken observatierichting, moet gewaarborgd zijn binnen een divergerende ruimte die begrensd wordt door krommen die de gehele omtrek van het lichtdoorlatende gedeelte raken en die een hoek van ten minste 5 ° maken met de referentie-as van het koplicht.