Betekenis van:
noodzakelijk

noodzakelijk

Bijvoeglijk naamwoord

"Met die erge sneeuw doen we alleen de noodzakelijke boodschappen."

noodzakelijk

Bijvoeglijk naamwoord

"noodzakelijke reparaties"

"noodzakelijke levensbehoeften"

noodzakelijk

Bijvoeglijk naamwoord

niet te vermijden; voorbeschikt voor iets slechts; onvermijdelijk; onvermijdelijk; onvermijdelijk

"een noodzakelijk gevolg"

"een noodzakelijk kwaad"

Het is noodzakelijk om af te vallen.
Mooie bloemen ruiken niet noodzakelijk zoet.
Doorzettingsvermogen is, onder andere, noodzakelijk voor succes.
Het is noodzakelijk dat iedereen zich aan deze regels houdt.
Het is noodzakelijk om met drie te zijn om een goed verhaal te waarderen: één om het goed te vertellen, één om ervan te genieten en één om er niets van te begrijpen. Omdat het plezier van de twee eersten verdubbeld wordt door het onbegrip van de derde.
„Noodzakelijk”
is noodzakelijk
is niet noodzakelijk
Tests zijn niet noodzakelijk.
Longen, beademing noodzakelijk
Overbelastingstest niet noodzakelijk
noodzakelijk zijn voor uitzonderlijke uitgaven.
Noodzakelijk karakter van de steun
Wijzigingen die noodzakelijk zijn om:
de kredieten die noodzakelijk worden geacht: