Betekenis van:
onderkenning

onderkenning (de ~)
Zelfstandig naamwoord
  • bewuste, duidelijke voorstelling; benul; besef; besef; besef
"de onderkenning dat [de wereld rond is]"

Synoniemen

Hyperoniemen

Hyponiemen


Voorbeeldzinnen

  1. Daarbij werd vastgesteld dat het systeem voor de vroegtijdige onderkenning van risico's qua opzet en praktische invoering nog niet voldeed aan de wettelijke eisen.
  2. Daartoe behoren een limiteringssysteem voor markt- en adresrisico's, een systeem voor vroegtijdige onderkenning, saneringsstrategieën en een taskforce voor verbintenissen die de deelbanken overschrijden.
  3. Een doorslaggevende bijdrage aan deze bedrijfseconomisch onverantwoorde praktijken leverde een systeem voor de onderkenning en beheersing van risico's dat hoogstens als rudimentair kan worden gekenschetst en in geen enkel opzicht voldeed aan de marktconforme eisen van een effectief risicobeheer.
  4. Door de onvolledige invoering van een concernbreed systeem voor de vroegtijdige onderkenning van risico's en ondeskundige risicobeoordeling bij de deelbanken, werden deze risico's niet in voldoende mate onderkend, zodat vroegtijdige tegenmaatregelen uitbleven.
  5. Bij een dergelijke rapportage moet de door de beheermaatschappij genomen beslissing, zelfs indien het een beslissing betreft om niet te handelen, worden uitgelegd en met redenen worden omkleed, rekening houdend met de vastgestelde interne gedragsregels en procedures ter onderkenning, voorkoming en beheer van belangenconflicten.
  6. Een belangrijk hulpmiddel voor de verbetering van het resultaat is ook de ontwikkeling van saneringsstrategieën voor noodlijdende verbintenissen en de invoering van een concernbreed risicobeheer in 2002, dat daarvoor slechts binnen afzonderlijke segmenten bestond, en de invoering van adequate instrumenten voor de vroegtijdige onderkenning van risico's.