Betekenis van:
ontnemen

ontnemen
Werkwoord
  • zorgen dat iemand ergens niet meer over beschikt
"Hij liet zich zijn plezier niet ontnemen."
ontnemen
Werkwoord
  • ontnemen; afnemen; wegpakken; afpakken
"iemand de moed ontnemen (een tweede poging te wagen)"
"iemand de lust ontnemen"

Synoniemen

Hyperoniemen


Voorbeeldzinnen

  1. de criminele organisatie illegale middelen of winsten uit criminele activiteiten te ontnemen, of
  2. De lidstaten kunnen andere procedures dan de strafprocedure toepassen om de voorwerpen in kwestie te ontnemen aan de dader.
  3. Als een spreker de toegewezen tijd overschrijdt, kan de voorzitter na één aanmaning hem/haar het woord ontnemen.
  4. Ten aanzien van belastingmisdrijven kunnen de lidstaten andere procedures dan de strafprocedure toepassen om de opbrengsten van het misdrijf te ontnemen aan de dader.
  5. aan de functionaris het recht op de in artikel 63, lid 2, vermelde inrichtingsvergoeding bij beëindiging van de dienst geheel of gedeeltelijk te ontnemen.
  6. Indien dit in de kredietovereenkomst is overeengekomen, kan de kredietgever op objectieve gronden de consument het recht ontnemen om op grond van een overeenkomst met onbepaalde looptijd krediet op te nemen.
  7. De krachtens lid 2, onder e), genomen handhavingsmaatregelen of toegepaste sancties zijn voldoende streng om de naleving van de voorschriften doeltreffend te garanderen, het begaan van verdere inbreuken te ontmoedigen en overtreders de voordelen van hun onwettige activiteiten te ontnemen.
  8. beslissing tot confiscatie: een onherroepelijke straf of maatregel, opgelegd door een rechter na een procedure in verband met één of meer strafbare feiten, die leidt tot het blijvend ontnemen van voorwerpen;
  9. op basis van de door de lidstaat verstrekte informatie lijkt de voorgenomen overeenkomst het Gemeenschapsrecht niet zijn werking te ontnemen, noch het correct functioneren van het bij dat recht ingestelde systeem aan te tasten, en
  10. De huidige OTE-werknemers hun vaste aanstelling ontnemen — waardoor OTE haar personeelsbestand had kunnen inkrimpen als iedere andere onderneming — had, volgens de Griekse autoriteiten, grote juridische en constitutionele problemen meegebracht en werd derhalve als een niet-realistische optie terzijde geschoven.
  11. Indien een spreker tweemaal in een beraadslaging tot de orde is geroepen, kan de Voorzitter hem de derde maal voor de verdere beraadslaging over hetzelfde onderwerp het woord ontnemen.
  12. Voorts betwijfelt Frankrijk het argument van de VDFU dat Bioscope tijdens de piekperiodes bezoekers zou ontnemen aan de Duitse parken, waarvoor deze bezoekers noodzakelijk zijn om winstgevend te blijven.
  13. Met betrekking tot de opmerkingen van de belanghebbenden over het ontnemen of beroven van rechten, is de Commissie van mening dat als de PPA’s inderdaad een vorm van onrechtmatige en onverenigbare staatssteun zijn, zij ook onwettig zouden zijn.
  14. confiscatie: een straf of maatregel opgelegd door een rechter na een procedure in verband met één of meer strafbare feiten, welke straf of maatregel leidt tot het blijvend ontnemen van de beschikkingsbevoegdheid over voorwerpen;
  15. de asielzoeker inconsistente, contradictoire, onwaarschijnlijke of ontoereikende verklaringen heeft afgelegd die alle overtuigingskracht ontnemen aan zijn bewering dat hij het slachtoffer zou zijn van vervolging overeenkomstig Richtlijn 2004/83/EG, of