Betekenis van:
prerogatief

prerogatief (het ~ | meervoud prerogatieven)
Zelfstandig naamwoord
  • recht dat een ander niet heeft; voorrecht; voorrecht

Synoniemen

Hyperoniemen


Voorbeeldzinnen

  1. Wanneer een erkende organisatie, haar inspecteurs of technisch personeel namens de instanties zorgen voor de afgifte van de betrokken certificaten, dienen de lidstaten te overwegen voor hen met betrekking tot deze gedelegeerde activiteiten evenredige juridische waarborgen en rechterlijke bescherming te doen gelden, inclusief passende verweermiddelen, met uitzondering van immuniteit, dat als onvervreemdbaar soevereiniteitsrecht een prerogatief is waarop uitsluitend lidstaten een beroep kunnen doen en dat derhalve niet gedelegeerd kan worden.