Betekenis van:
stadhouder
stadhouder
Zelfstandig naamwoord
- de plaatsvervanger van een afwezige vorst in een leen
"Het ambt van stadhouder bleef bestaan, ook al werden de noordelijke Nederlanden een republiek."
stadhouder (de ~ | meervoud stadhouders)
Zelfstandig naamwoord
- bestuurder van een land, voor en namens de soeverein
"stadhouder van"