Vervoeging van uiteenvallen

Onbepaalde wijs (infinitief): uiteenvallen

Nederlands

Duits

Onvoltooid tegenwoordige tijd

  • hij/zij/het valt uiteen
  • zij vallen uiteen

Präsens Indikativ

  • er/sie/es fällt zusammen
  • sie fallen zusammen

Onvoltooid verleden tijd

  • hij/zij/het viel uiteen
  • zij vielen uiteen

Präteritum Indikativ

  • er/sie/es fiel zusammen
  • sie fielen zusammen

Voltooid tegenwoordige tijd

  • hij/zij/het is uiteengevallen
  • zij zijn uiteengevallen

Perfekt Indikativ

  • er/sie/es ist zusammengefallen
  • sie sind zusammengefallen

Voltooid verleden tijd

  • hij/zij/het was uiteengevallen
  • zij waren uiteengevallen

Plusquamperfekt Indikativ

  • er/sie/es war zusammengefallen
  • sie waren zusammengefallen

Toekomende tijd I

  • hij/zij/het zal uiteenvallen
  • zij zult uiteenvallen

Futur I Indikativ

  • er/sie/es wird zusammenfallen
  • sie werden zusammenfallen

Toekomende tijd II

  • hij/zij/het zal uiteengevallen zijn
  • zij zult uiteengevallen zijn

Futur II Indikativ

  • er/sie/es wird zusammengefallen sein
  • sie werden zusammengefallen sein

Conditionalis I

  • hij/zij/het zal uiteenvallen
  • zij zullen uiteenvallen

Futur I Konjunktiv II

  • er/sie/es würde zusammenfallen
  • sie würden zusammenfallen

Conditionalis II

  • hij/zij/het zal zijn uiteengevallen
  • zij zullen zijn uiteengevallen

Futur II Konjunktiv II

  • er/sie/es würde zusammengefallen sein
  • sie würden zusammengefallen sein

Verwijzingen

Bekijk 1 definitie(s) van uiteenvallen