Betekenis van:
bovenkant

bovenkant (de ~ | meervoud bovenkanten)
Zelfstandig naamwoord
  • gedeelte dat boven zit; bovenkant
"aan de bovenkant"

Synoniemen

Hyperoniemen

Hyponiemen


Voorbeeldzinnen

  1. bovenkant aardebaan,
  2. EN 13571 — Bovenkant — scheursterkte
  3. EN 13512 — Bovenkant — buigweerstand
  4. „coveren aan de bovenkant”, vervanging van het loopvlak;
  5. „coveren aan de bovenkant”, vervanging van het loopvlak;
  6. Onderdelen van de bovenkant van de schoen die minder wegen dan 3 % van de hele bovenkant, worden buiten beschouwing gelaten bij de toepassing van de criteria.
  7. Test botslichaam in de vorm van het hoofd van een kind/kleine volwassene tegen bovenkant motorkap
  8. die loodrecht op de bovenkant van het frame in het middenvlak van de trekker wordt uitgeoefend.
  9. Door deze vervorming zou ook de stabiliteit van de bovenkant van de ovens in gevaar komen.
  10. De raaklijn S aan de bovenkant van de hoofdsteun wordt loodrecht op de referentielijn getrokken.
  11. De raaklijn S aan de bovenkant van de hoofdsteun wordt loodrecht op de referentielijn getrokken.
  12. De tests met het hoofd-botslichaam worden op de bovenkant motorkap uitgevoerd.
  13. de hoogte van het desbetreffende punt ten opzichte van de bovenkant van het spoor,
  14. Zo hoog mogelijk, maar binnen 400 mm van de bovenkant van het voertuig.
  15. De steenkolen worden door een vulopening in de bovenkant van de oven geladen.