Betekenis van:
consternatie

consternatie
Zelfstandig naamwoord
  • een situatie waarin men zich geen raad meer weet
"Een schokgolf van consternatie."
consternatie (de ~ | meervoud consternaties)
Zelfstandig naamwoord
  • verstoring v.d. rust; opschudding; nodeloze drukte; opschudding; beroering, sterke beweging; beroering, sterke beweging; opschudding; zintuiglijke waarneming
"er ontstond grote consternatie"
"algehele consternatie"

Synoniemen

Hyperoniemen

Hyponiemen