Betekenis van:
gewoonterecht

gewoonterecht (het ~)
Zelfstandig naamwoord
  • recht obv. gewoonte
"in Groot-Brittannië geldt het gewoonterecht"
"de rechten van de mens maken deel uit van het internationale gewoonterecht"

Hyperoniemen

gewoonterecht (het ~)
Zelfstandig naamwoord
  • recht obv. gewoonte
"in Groot-Brittannië geldt het gewoonterecht"
"de rechten van de mens maken deel uit van het internationale gewoonterecht"

Hyperoniemen

Hyponiemen


Voorbeeldzinnen

  1. CONSTATERENDE dat de kuststaten van het noordwestelijke deel van de Atlantische Oceaan in overeenstemming met het Verdrag van de Verenigde Naties inzake het recht van de zee van 10 december 1982 en met het internationale gewoonterecht, exclusieve economische zones hebben opgericht waarin zij soevereine rechten uitoefenen met betrekking tot exploratie, exploitatie, instandhouding en beheer van de levende rijkdommen;
  2. „niet-begeleide minderjarige”: een persoon jonger dan 18 jaar die zonder begeleiding van een krachtens de wet of het gewoonterecht voor hem verantwoordelijke volwassene op het grondgebied van een lidstaat aankomt, zolang hij niet daadwerkelijk onder de hoede van een dergelijke volwassene staat; hieronder vallen minderjarigen die zonder begeleiding worden achtergelaten nadat zij op het grondgebied van een lidstaat zijn aangekomen;