Betekenis van:
magistraat

magistraat
Zelfstandig naamwoord
  • een persoon die rechtspreekt
"De magistraat had zijn oordeel geveld."
magistraat (de ~ | meervoud magistraten)
Zelfstandig naamwoord
  • medewerker bij de overheid; belangrijk ambtenaar; iemand in dienst bij de overheid; rechterlijk ambtenaar
"een hoge magistraat"

Synoniemen

Hyperoniemen

magistraat
Zelfstandig naamwoord
  • een persoon die is verkozen in een openbaar bestuursambt

Voorbeeldzinnen

  1. Voor detachering van een verbindingsmagistraat namens Eurojust is voorafgaande instemming van de magistraat en van diens lidstaat vereist.
  2. Indien het Hof van oordeel is dat een raadsman of advocaat zich voor het Hof of een magistraat gedraagt op een wijze die met de waardigheid van het Hof of met de eisen van een goede rechtsbedeling onverenigbaar is, of deze raadsman of advocaat van de hem met het oog op zijn functie toegekende rechten een ander gebruik maakt dan waartoe die rechten hem zijn verleend, deelt het dit de betrokkene mee.