Betekenis van:
nadenken

nadenken
Werkwoord
  • ''~ over:'' mentaal aandacht schenken aan een bepaald onderwerp of probleem
"Daarover had hij nog niet goed nagedacht."
nadenken
Werkwoord
  • zijn gedachten laten gaan
"zonder erbij na te denken"

Synoniemen

Hyperoniemen

Hyponiemen


Voorbeeldzinnen

  1. Ge moet altijd nadenken alvorens te spreken.
  2. Ik ben over iets anders aan het nadenken.
  3. Nadenken over het creëren van coherente portefeuilles van intellectuele eigendom door de publieke onderzoeksorganisatie — bijvoorbeeld op specifieke technologische gebieden — en, in voorkomend geval, opzetten van octrooi-/IE-pools die ook intellectuele eigendom van andere publieke onderzoeksorganisaties bevatten.
  4. nadenken over de specifieke behoeften van de verdragsluitende staten en de staten die nog geen partij zijn bij het BTWC, voor wat een betere implementatie en wereldwijde toepassing van het BTWC betreft;
  5. In het kader van dit initiatief heeft CODUN onlangs besloten te zullen nadenken over manieren om dit EU-initiatief operationeler en doeltreffender te maken door te zorgen voor de tijdige bijwerking en verwerking van ter zake doende informatie.
  6. nadenken over correcte tariefsystemen voor het gebruik van infrastructuur om te zorgen voor efficiënt gebruik van de infrastructuurvoorzieningen en totstandkoming van een duurzaam evenwicht tussen vervoerswijzen, met de klemtoon op overschakelen naar andere technologieën en innovatie en met de nodige aandacht voor milieukosten en het effect op de groei.
  7. Om het gebruik van de resultaten van publiek gefinancierd onderzoek te bevorderen en het sociaaleconomische effect ervan te maximaliseren, nadenken over allerlei mogelijke exploitatiemechanismen (zoals licentieverlening of het creëren van spin-offs) en alle mogelijke exploitatiepartners (zoals spin-offs of bestaande ondernemingen, andere publieke onderzoeksorganisaties, investeerders of innovatieondersteunende diensten of bureaus) en selecteren van de meest geschikte.
  8. Dit heeft geleid tot uiteenlopende resultaten en discussies, maar heeft ook aangezet tot het nadenken over wat de beste praktijk zou zijn.De doelstelling van deze risicobeoordelingsrichtsnoeren is daarom het verbeteren van deze situatie, en, in het kader van de richtlijn inzake algemene productveiligheid [25], het aanreiken van een transparante en handige methode die de bevoegde autoriteiten van de lidstaten kunnen toepassen om de risico's van niet voor voeding bestemde consumentenproducten te beoordelen.
  9. Voorts moeten ze nadenken over hoe rekening kan worden gehouden met andere communautaire strategieën zoals het Actieplan voor biologische landbouw [8], het streven naar intensiever gebruik van hernieuwbare energiebronnen [9], de noodzaak om een EU-strategie op middellange en lange termijn ter bestrijding van klimaatverandering uit te stippelen en de noodzaak om op de vermoedelijke gevolgen voor land- en bosbouw te anticiperen, de bosbouwstrategie en het actieplan voor de Europese Unie (die een bijdrage kunnen leveren aan het verwezenlijken van de doelstellingen van groei en werkgelegenheid en duurzaamheid), en de prioriteiten van het Zesde Milieuactieprogramma van de Gemeenschap van Besluit nr. 1600/2002/EG van het Europees Parlement en de Raad van 22 juli 2002 [10], in het bijzonder de prioriteiten die thematische milieustrategieën vereisen (bodembescherming, bescherming en behoud van het mariene milieu, duurzaam gebruik van pesticiden, luchtverontreiniging, stedelijk milieu, duurzaam gebruik van hulpbronnen en afvalrecycling).
  10. Hiertoe moeten de lidstaten: 1. adequate voorwaarden ontwikkelen voor vervoers-, energie- en ICT-infrastructuur die de beschikbare hulpbronnen efficiënt benut, met voorrang voor die infrastructuurvoorzieningen welke deel uitmaken van het TEN-netwerk, door communautaire mechanismen aan te vullen, met name in grensoverschrijdende gedeelten en perifere gebieden, als essentiële voorwaarde om de netwerkindustrieën met succes voor mededinging open te stellen; 2. de ontwikkeling van partnerschappen tussen de overheid en de particuliere sector overwegen, en 3. nadenken over correcte tariefsystemen voor het gebruik van infrastructuur om te zorgen voor efficiënt gebruik van de infrastructuurvoorzieningen en totstandkoming van een duurzaam evenwicht tussen vervoerswijzen, met de klemtoon op overschakelen naar andere technologieën en innovatie en met de nodige aandacht voor milieukosten en het effect op de groei.