Betekenis van:
stilte
stilte
Zelfstandig naamwoord
- het ontbreken van geluid
"In de kerk is absolute stilte vereist om te bidden."
stilte (de ~ | meervoud stilten, stiltes)
Zelfstandig naamwoord
- kalmte, stilte; toestand zonder geluid
"de stilte verbreken"
"een doodse stilte"
Synoniemen
Hyperoniemen
stilte (de ~ | meervoud stilten, stiltes)
Zelfstandig naamwoord
- toestand zonder beweging
Hyperoniemen
Voorbeeldzinnen
- De mannen keken Jessie in stilte aan.
- Het geschreeuw van de vogel verbrak de stilte van het bos.