Betekenis van:
urgentie
urgentie
Zelfstandig naamwoord
- de mate waarin iets dringend gewenst of nodig is
"Dit is een zaak van enige urgentie."
urgentie (de ~ | meervoud urgenties)
Zelfstandig naamwoord
- zeer dringend iets; iets waaraan niet te ontkomen valt; noodzaak; zeer dringend iets; geval dat grote spoed vereist
"medische urgentie"
"een uiterste/hoogste urgentie"
Synoniemen
Hyperoniemen
Voorbeeldzinnen
- Verklaring van de Commissie (urgentie)
- Bladzijde 108, kolom „Urgentie geneeskunde”, voor „Slovensko”:
- Andere informatie (bv. urgentie van het verzoek):
- kennisgevingen te classificeren en te indexeren volgens de urgentie;
- Bladzijde 108, kolom „Urgentie geneeskunde”, voor „Česká republika”:
- Niet-toepassing van artikel 138 is uitsluitend in commissievergaderingen en in geval van urgentie mogelijk.
- Deze termijn wordt vastgesteld naargelang van de urgentie van de aangelegenheid.
- De Commissie behandelt de ontvangen informatie in overeenstemming met de urgentie:
- De kennisgevingen worden volgens de urgentie (RAPV, bijlage II, punt 11) in de volgende categorieën ingedeeld:
- De Commissie mag om dwingende redenen van urgentie de in artikel 29, lid 5, bedoelde regelgevingsprocedure met toetsing toepassen.
- in het kader van een versnelde schriftelijke procedure als de urgentie van de aangelegenheid een dergelijke procedure vereist;
- Gezien de urgentie heeft de EFSA in plaats van een met redenen omkleed advies een „verklaring” afgegeven waarin wordt verwezen naar verscheidene nog bestaande onzekerheden [4].
- De Commissie stemt in met de vorderingen die, gezien de urgentie van de te nemen maatregelen en de zonder resultaat gebleven aanbestedingen, een geschikte methode waren.
- Gezien de urgentie van de situatie moeten de in dit besluit vastgestelde maatregelen bij voorkeur uiterlijk op 31 mei 2009 zijn uitgevoerd.
- Wegens de urgentie moet de in artikel 5 bis, lid 6, van Besluit 1999/468/EG vastgestelde urgentieprocedure voor het wijzigen van de richtlijn worden toegepast.