Vervoeging van résonner
Onbepaalde wijs (infinitief): résonner
Frans
Duits
Présent
- il/elle résonne
- ils/elles résonnent
Präsens Indikativ
- er/sie/es klingt
- sie klingen
Indicatif imparfait
- il/elle résonnait
- ils/elles résonnaient
Präteritum Indikativ
- er/sie/es klang
- sie klangen
Indicatif passé composé
- il/elle a résonné
- ils/elles ont résonné
Perfekt Indikativ
- er/sie/es hat geklungen
- sie haben geklungen
Indicatif plus-que-parfait
- il/elle avait résonné
- ils/elles avaient résonné
Plusquamperfekt Indikativ
- er/sie/es hatte geklungen
- sie hatten geklungen
Indicatif futur
- il/elle résonnera
- ils/elles résonneront
Futur I Indikativ
- er/sie/es wird klingen
- sie werden klingen
Indicatif futur antérieur
- il/elle aura résonné
- ils/elles auront résonné
Futur II Indikativ
- er/sie/es wird geklungen haben
- sie werden geklungen haben
Conditionnel présent
- il/elle résonnerait
- ils/elles résonneraient
Futur I Konjunktiv II
- er/sie/es würde klingen
- sie würden klingen
Conditionnel passé (1ère forme)
- il/elle aurait résonné
- ils/elles auraient résonné
Futur II Konjunktiv II
- er/sie/es würde geklungen haben
- sie würden geklungen haben
Subjonctif présent
- il/elle résonne
- ils/elles résonnent
Präsens Konjunktiv I
- er/sie/es klinge
- sie klingen
Subjonctif imparfait
- il/elle résonnât
- ils/elles résonnassent
Präteritum Konjunktiv II
- er/sie/es klänge
- sie klängen
Subjonctif plus-que-parfait
- il/elle eût résonné
- ils/elles eussent résonné
Plusquamperfekt Konjunktiv II
- er/sie/es hätte geklungen
- sie hätten geklungen