Betekenis van:
inwilligen

inwilligen
Werkwoord
  • aan een verzoek voldoen
"Zij hebben uiteindelijk toch van de gemeente hun verzoek ingewilligd gekregen."
inwilligen
Werkwoord
  • goedkeuren; toestemmen in
"een verzoek inwilligen"

Synoniemen

Hyperoniemen

Hyponiemen


Voorbeeldzinnen

  1. Een lidstaat kan, overeenkomstig zijn nationale wetgeving, een aanvraag inwilligen die wordt ingediend wanneer de onderdaan van het derde land zich reeds op zijn grondgebied bevindt.
  2. Tot mijn spijt kan de Gemeenschap daarom het verzoek van Burkina Faso om tot het Protocol betreffende ACS-suiker te mogen toetreden niet inwilligen.
  3. In naar behoren gemotiveerde gevallen kan de Commissie een verzoek gegevens later te mogen indienen inwilligen indien dat verzoek aan haar wordt gericht voordat de betrokken indieningstermijn is verstreken.
  4. De overige steunelementen waartegen de procedure is ingeleid – investeringssteun en fiscale tegemoetkomingen – vereisen een afzonderlijke analyse voor elk bedrijf van de groep. De Commissie meende daarom het verzoek van de Italiaanse autoriteiten te kunnen inwilligen.
  5. In artikel 3, lid 6, MJVA1 is het volgende vastgelegd: indien Q-Cells haar deelneming in EverQ overeenkomstig de geldende subsidiebepalingen kan uitbreiden naar 50 % zonder dat dit ertoe leidt dat de bevoegde instanties een verzoek om overheidssteun voor investeringen niet […] inwilligen […], wordt Q-Cells aangeboden voor hetzelfde percentage in EverQ deel te nemen als Evergreen.
  6. Bij schrijven van 10 oktober 2003 (ref. VI027340) heeft de Commissie de Luxemburgse autoriteiten gemeld dat zij een dergelijke afwijking van de bepalingen niet kon inwilligen omdat deze indruisen tegen de met de TSE-richtsnoeren nagestreefde doelstellingen van harmonisering en opheffing van concurrentieverstoringen.