Betekenis van:
rootage

rootage
Zelfstandig naamwoord
  • begin, startpunt; begin van iets dat groeit; plaats waar iets vandaan komt; oorsprong; oorsprong
  • the place where something begins, where it springs into being

Synoniemen

Hyperoniemen

Hyponiemen

rootage
Zelfstandig naamwoord
    • fixedness by or as if by roots
    "strengthened by rootage in the firm soil of faith"

    Hyperoniemen

    rootage
    Zelfstandig naamwoord
      • a developed system of roots

      Synoniemen

      Hyperoniemen