Betekenis van:
stranden

stranden
Werkwoord
  • mislukken, doodlopen
"een huwelijk strandt"
"zijn poging strandt"

Synoniemen

Hyperoniemen

stranden
Werkwoord
  • aan de grond vastlopen
"Het schip strandde juist voor de havengeul."
stranden
Werkwoord
  • in zijn beweging gestuit worden
"(het voertuig) strand (ergens)"
"(ergens) stranden"

Synoniemen

Hyperoniemen

stranden
Werkwoord
  • aan wal komen drijven
"op ['het strand'/'de pier'] stranden"
"[potvissen/schipbreukelingen/kisten] stranden"

Synoniemen

Hyperoniemen

Hyponiemen

Werkwoord


Voorbeeldzinnen

  1. wordt onder „scheepvaartincident” verstaan schipbreuk, kapseizen, aanvaring of stranden van het schip, explosie of brand aan boord, of defect aan het schip;
  2. onder hoofdstuk 89 indien zij bestemd zijn voor voortbeweging over water, ook indien zij op stranden of op andere landingsplaatsen kunnen worden neergezet of zich over bevroren oppervlakken kunnen voortbewegen.
  3. Volgens de Italiaanse autoriteiten vormde het stranden van dit proces echter geen beletsel voor een privatiseringsplan waarbij het vermogen van de onderneming zou renderen en er ook voor de aandeelhouders een restwaarde behouden zou blijven.